مبانی کامپیوتر

نسل ثانویه گذرگاه

نسل ثانویه سیستمهای bus نظیر NUBUS بعضی از این مشکلات را نشان می دهند. آنها عموماً کامپیوترها را به دو دنیای
مجزا تقسیم میکنند که عبارتند از: CPU و حافظه در یک طرف و قطعات مختلف در دیگر و یک کنترل کننده bus مابین آنها
قرار دارند که به CPU اجازه می دهد سرعت خود را بدون تاثیر بر bus افزایش دهد. همچنین بیشتر بار برای حرکت دادههای
خارج از CPU و داخل کارتها و کنترل کننده را حرکت می دهد، بنابر این قطعات روی bus می توانند با دیگر قطعات بدون
دخالت CPU هماهنگ شوند. اینکار به عملکرد بهتر می شود، اما همچنین به بیشتر پیچیده تر شدن کارتها نیاز دارد. این
bus ها سرعت را با بزرگ تر شدن اندازه مسیرها دادهها، از 8 بیت bus های دو جانبه در نسل اولیه به 16 یا 32 بیت در نسل
ثانویه نشان می دهد. با این وجود، این سیستمهای جدید تر خصوصیاتی را با نسل اولیه خود بطور مشترک دارند، که در آن هر
چیزی روی bus با سرعت مشابه باید هماهنگ شوند. در حالیکه CPU امروزه مجزا شده است و سرعت را بدون ترس افزایش
دهد، CPU ها و حافظه افزایش سریعتر سرعت bus ها را نسبت به آنچه قبلاً صحبت شد ادامه می دهند. نتیجهای که حاصل
شد عبارت بود از اینکه: سرعت های bus در حال حاضر خیلی آهسته تر از آن چیزی است که سیستمهای مدرن نیاز دارد، و
ماشینها نیازمند دادهها خواهند بود. یک مثال متداول این مشکل عبارت است از: ویدئو کارتها سریعاً سیستمهای bus جدیدتری
مانند CPCI را بطور خود کار راه اندازی می کنند، و کامپیوترها شروع به همراهی AGP فقط برای راه اندازی کارت ویدئو می
کنند. در سال 2004 ، AGP با استفاده از کارت ویدئو های نا محدود دوباره رشد نمودند و به bus های جدید تغییر یافتند.
تعداد زیادی از قطعات خارجی شروع به بکار گیری سیستمهای bus خودشان نمودند.